|
|
.gif) |
|
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
|
نام رسمی: |
بردسکن |
|
کشور: |
|
|
استان: |
خراسان رضوی |
|
شهرستان: |
بردسکن |
|
بخش: |
مرکزی |
|
نام‌های دیگر: |
برداسکن |
| مردم | |
|
جمعیت |
75000 |
| جغرافیای طبیعی | |
|
ارتفاع از سطح دریا: |
۹۹۵ |
|
|
|
- بخش مرکزی شهرستان بردسکن
-
دهستان کنار شهر
-
دهستان کوهپایه(کبودان)
-
-
بخش شهرآباد
- بخش انابد
-
دهستان درونه
-
دهستان صخرا
-
شهر: انابد
شهرستان بردسکن با مساحت تقریبی ۷۱۰۰ کیلومتر مربع واقع بر گستره جغرافیایی استان خراسان رضوی ازشمال به سبزوار ، از شرق و شمال شرقی به کاشمر و خلیل آباد ، از جنوب و جنوب غربی به استان یزد و از غرب به استان سمنان محدود می‌گردد.و درفاصله 270 كيلومتري از شهر مشهدمقدس مي باشد.ارتفاع این ناحیه از سطح دریاهای آزاد ۹۸۵ متر است . مرکز این شهرستان شهر بردسکن و بر اساس آخرین تقسیمات کشوری دارای بخشهای انابد و مرکزی ،چهار دهستان و دو شهر می‌باشد، بردسکن به دلیل تولید محصولات باغی از جمله (( انار وانگورو انجیر)) به شهر ((میوه‌های بهشتی)) معروف شده است.
پیشینه تاریخی بردسکن
نتایج بررسیهای باستان شناسی بر روی تپه‌ها و محوطه‌های با ستانی و همچنین شواهدی از آثار فرهنگی حاکی از آن است که منطقه بردسکن در هزاره‌های دوم و اول پیش از میلاد مسکونی و آباد بوده است . این ناحیه در قرون و سده‌های گذشته جزیی از سرزمینی به شمار می‌رفت که در متون جغرافیایی و تاریخی از آن با نام (ترشیز) یا (طرثیث) یاد شده است . ترشیز در نیمه اول سده چهارم هجری از شهر های تابعه نیشابور محسوب می‌گردید . به شهادت متون تاریخی ناحیه مز بور در سالهای ۵۲۰ ق و ۶۵۰ ق ، توسط سلجوقیان و سپاهیان مغول و بعد از آن نیز آماج حملات بسیار گردید . با طلوع دولت نادر شاه افشار اندکی از تهاجمات افغانها و ترکمنها به این ناحیه فروکش نمود اما این نا آرامی ها تا سلسله قاجار نیز ادامه یافت .
مناره فیروز آباد
این اثر تاریخی در ۲۰ کیلومتری جنوب بردسکن و در میا ن دهستا ن شهر آباد قرار دارد. قرائن و شواهد باستان شناسی موید آثار زیستگاهی از صدر اسلام تا سده هفتم هجری در نزدیکی این بنا است. مناره مزبور با ظاهری استوانه‌ای شکل و با ارتفاع ۱۸ متر از نظر تزیینات و نحوه آجر چینی نشان دهنده معماری به سبک و شیوه رازی است . بنا دارای دو کتیبه در بالا و پایین با مضامین آیات قرآنی ، تاریخ بنیان اثر و بانی آن بوده که قرائت این خطوط بدلیل مخدوش بودن میسر نیست . همچنین در داخل مناره نیز پلکانی به طور مارپیچ تعبیه شده است . روی هم رفته ویژگیهای معماری انتساب این اثر را به عصر سلجوقی نشان می‌دهد.
مناره علی آباد کشمر
برج مقبره آجری موسوم به (علی آباد کشمر) بر سر راه بردسکن به کاشمر قراردارد . گویا این بنا بر فراز بقایا و آوارهای قلعه‌ای کهن به نام کوشک بنیان شده و از دیدگاه معماری با برج رادکان در چناران قابل مقایسه است . نمای خارجی بنا در پائین هشت ضلعی و بالاترین قسمت آن دارای گنبد مخروطی به صورت دو پوسته است که ۴۸ نیم ستون به انضمام تزئینات هندسی از آجر و کاشی فیروزه‌ای زینت بخش آن شده است . بنا فاقد کتیبه است و بیشتر نشان دهنده اسلوب معماری در قرن هفتم هجری است.
رباط کبودان
بنای قاجاری رباط کبودان در میان روستایی به همین نام در ۱۰ کیلومتری بردسکن قرار دارد . به قولی واقف این رباط (حاجی میرزا احمدی مجتهد کاشمری) بوده و به سعی و اهتمام (کربلائی غلامرضا طبسی)بنیان شده است . شالوده رباط سنگی است و با طرح و نقشه یک ایوانی مشتمل بر حیاط مرکزی ، دوازده اتاق ، نماز خانه، محل نگهداری چهار پایان (اصطبل) و... می‌باشد.
مسجد جامع سیف آباد
این بنای مذهبی در ۱۰ کیلومتری جنوب بردسکن و در روستای سیف آبادواقع شده است . بیشترین فضای مسجد در بخش شرقی آن به صورت شبستان ستوندار با پایه‌های چهار ضلعی به ابعاد ۵/۱ متر شکل گرفته است . بر رأس پوشش گنبد خانه، گنبدی با ظاهر ساده و بر بالای ایوان دو ستون کوچک آجری که نمادی از ماذنه می‌باشدبه چشم می‌خورد.محراب داخل بنا و پوشش زیر گنبد با آجرهای خفته راسته تزئین شده است . بنا بر شواهد معماری مسجد جامع سیف آباد با ساختار یک ایوانی در سده سیزدهم هجری بنیان گردیده است.
مسجد یا مقبره عبدل آباد
مقبره عبدل آباد در فاصله ۲۵ کیلومتری از جنوب خاوری بردسکن قرار دارد . این بنا بقعه‌ای خشتی آجری به ارتفاع ۱۰ متر می‌باشد که گنبدی بر فراز آن ساخته شده و فضای داخلی آن در قسمت زیر گنبد و بخشی از دیوارهای داخلی منحصر به گچبریهای ساده است ، بنا متعلق به سده هشتم هجری می‌باشد.
صنایع دستی و هنرهای سنتی
از صنایع دستی وهنرهای سنتی شهرستان بردسکن که امروزه در این منطقه رواج دارد می‌توان به بافت انواع فرشهای دستبافت ، که پودهای آن در تناوبی بین پنج تا هفت رج از گره‌ها مشاهده می‌شوند اشاره کرد . این نحوه پود کشی از صفات مشخصه قالی های منطقه بردسکن می‌باشد . از دیگر هنر های سنتی و صنایع دستی بردسکن می‌توان از گلیم بافی ، حصیر بافی ، قالیچه بافی و گیوه دوزی نام برد.
دهانه بیجورد و دهانه درونه و آبشار سربرج